حريم كعبه را بنگر، كه دارد منظري جالب

ملائك باادب استاده، صف در صف به هر جانب

زمين همواره كسب نور اگر از آسمان مي كرد

بُوَد نور زمين امشب، به نور آسمان غالب

همانكو جذبه ي مهرش، مدار كهكشانها شد

كنون بر قبله گاه دل، شهاب حُسن او ثاقب

يَدُالله و اَمينُ الله  و  سُرّ الله  مي آيد

كه شد ميلاد مسعود  عليّ بن ابيطالب

چو در كعبه تولّد يافت امشب ياور قرآن

از آن شد بر دَرِ اين خانه، جبريل امين حاجب

چه مهماندار و مهماني، چه دلداري، چه جاناني

همه جانها، بدو قربان، همه دلها، بدو راغب

بدون حبّ او ايمان، به دلها رَه نمي يابد

بدون عشق او انسان، ز كوثر كي بُوَد شارب

خداي او نمي خواهد، عبادت بي مودّت را

كه اجر مصطفي در هر عبوديّت بُوَد واجب

علي ايمان، علي قرآن، علي در هر عمل ميزان

علي بر انس و جان شاهد، علي روز جزا حاسب

به خلوتگاه اِلّا هو، صراط مستقيم است او

ولاي او بُوَد شـرطِ قبول توبه ي تـائب

حريم كعبه همچون جسم بي جان بود پيش از اين

خدا از نفخه ي رحمت، دميدش روح در قالب

حريم كعبه پيش از اين، كه بي نام و نشان بودي

زلوح  يا علي امشب معيّن شد، ورا صاحب

 اميرالمؤمنين   فاروق  و  صدّيق  است القابش

نباشد سارق القاب او، جز كافري كاذب

 علي پيروز ميدانها،  علي شبگرد ويرانها

 علي مافوق انسانها، علي  مطلوب هر طالب

  عَليٌّ حُبُّهُ جُنَّهْ، اِمامُ الْاِنْسِ وَ الجِنَّهْ

 قَسيمُ النّارْ وَ الْجَنَّهْ  نبي را اوّلين نايب

نگر بر بت شكن حيدر، به روي دوش پيغمبر

بود يك روح و دو پيكر، عيان زين منظر جالب

اگر مظلوم شد قرآن، بُوَد مظلوم اوّل او

كه خود معناي قرآن است و، قران را بُوَد كاتب

شگفت از قدر صبرش، كه پيش چشم عِيْنُ الَّهْ

حريم  عِصْمَتُ الَّهْ را، بسوزاند يكي غاصب

(حسانا) پرده از اين راز عالم سوز، بردارد

چو آيد حجّت آل محمّد، مهدي غايب

 

خلوت گه راز حبیب چایچیان

ولادت امیرالمومنین علی (علیه السلام) وروز پدررا اول به رهبر عزیزم وبعد به تمام شیعیان ومخصوصا پدر مهربان وزحمتکش خودم تبریک میگوییم